my life in twelve boxes

“My life in twelve boxes”, riep ik ongeveer een jaar geleden enthousiast, “Als ik een blog bij houd, wordt dat de titel”. Na een fantastisch half jaar in Fort Febo te Amsterdam, vol feest, grappen en grollen en natuurlijk intellectuele en gezellige hoogstandjes tijdens de Tropencursus, was het zover. Opnieuw verhuizen. Van de 6 dozen die er al bij mn moeder stonden plande ik er nog 4 bij te plaatsen…. Mislukt. De titel van dit stukje is eigenlijk: my life in fifteen (?) boxes, en een paar schilderijen, een snowboard, danspaal, 2 manden met schoenen, een kistje met meuk, 4 vacuumzakken met kleding, een matras, een racefiets, een uitgeleende fatboy (die ik hier onwijs mis) en stereotoren en niet te vergeten ook nog een doos boeken en tas met kleding bij mn zus! En vergeet ik nu de beroemruchte vintage naaimachine met smeedijzeren hekwerk (die hier volle bak in de naaiataliers staat?) Maargoed, kijk even om je heen, dat gaat de meesten niet lukken toch? Duizend maal dank aan supergestructureerde topper van een Katja (zonder haar waren het zeker 200 boxes geweest) en moeders, voor het opofferen van de zolde/schuur/woonkamer (nu maar hopen dat ze niet opeens gaat verhuizen hihi)!

Van een uitgebreide leuke afscheidsronde vol dinertjes/koffies/chocolade, langs een heerlijk wild weekendje sneeuw met oud-collegas, naar 25(!) kg bagage (welke uiteraard die nacht herpakt was, helaas voor de verstopte ‘komkommer’) op schiphol (en dan maar 1 kg handbagage hoor). Ondanks de vroegte was er een trouw uitzwaaicommitee voor Jorrit en mij :D.

In Delhi werden we keurig opgehaald, maar vervolgens gedropt in een troosteloos en duur hostel met saw achtige badkamer naast een hele nacht jengelde moskee, waar we uiteraard in 2 kamers moesten slapen (geheel volgens de regels van onze organisatie). Uiteraard moest er eerst nog wat vakantie gevierd worden. Na kort sight seeing in 25mln inwonersstad Delhi zijn we 7 daagjes met de trein en Rikhaws op ontdekkingstocht geweest naar het prachtige Pushkar (vooral bekend van de oplichters bij het holy water, paardje-hobbeltochten, de overheerlijke falafel en authentieke sunsets), het jofele Jaipur (met zijn forts, wirwar aan straatjes, de kilo kip knaller en ranzige kaas-roomsaus-dikkenoodle-wrap) en het adembenemende Agra. In deze laatste stad hebben we uitgebreid genoten het wereldwonder Taj Mahal, en van een chocoladesoes (lees: ik heb de prullenbak op het terras van de Costas erg goed bekeken en een dag geleefd op 2 bananen en een cola).

Ondanks onze buitenlandervaringen komen we elke dag wel iets bizars tegen. Lievelingswoord van deze trip is dan ook ‘bijzonder’. Van de aller aller allersmerigste steegjes in Delhi, tot een prachtige hippe sushi bar. Van warm water wat op een km afstand aangezet moet worden, tot 80 gillende schoolkinderen die om 4 u snachts het hotel op stelten komen zetten (als we net allebei misselijk in bed liggen). Van het uitzicht op een poepveldje, tot de Taj Mahal in het zelfde blikveld. Van goddelijke curry’s tot jaja koeien overal en nergens. En niet te vergeten,van het aantal fotos waar we opstaan die we zelf niet gemaakt hebben (zijn er denk ik meer dan wij er überhaupt gemaakt hebben) tot betere Wifi dan het internet bij ons thuis.

Na 2 vliegtuigen en een autorit van 6 uur (om 100 km af te leggen) kwamen we vrijdag aan bij Makunda Christian and Leprosy Hospital. Het ontvangst was, ja… bijzonder? Jorrit, de held op sokken, had direct een kennismaking met het lokale wildlife (google maar even afbeeldingen op Makunda – wildlife- dr Vijaj en kies een spin naar keuze uit). Hij deelt een huisje met de kinderarts (waar we ook een wat bijzondere kennismaking mee hadden) en ik heb een zo goed als leeg huis waar volgende week een duitse gynaecologe bij komt wonen. Het is zoals verwacht back to the basics. Douchen met een bucketshower (maken wel lekker warm water), zelf op de hand de wasjes draaien, een koelkast die het enkel doet als er live-stroom is, enz. Om toch een beetje een relax plekje te hebben zijn we hier direct lekker ‘aan de shop’ geslagen. In het dorpje (2 straten) is best wat te verkrijgen. Bijzonder feitje is dat we wel smartphones zien overal maar nog geen coca cola gespot hebben. Badminton setje is direct uitgetest. Zondag zijn we wel netjes geïntroduceerd in de kerk, en hebben we uit volle borst 2 uur lang liederen meegezongen. Jes en jor zijn vervolgens op avontuur gegaan met de verrekijker en het Birds Of India book en hebben de omgeving verkent. We zitten midden in de rijst/thee velden aan de rand van de jungle. Als trofeen zijn we meegenomen door wat kindertjes door het eerste schisto-watertje naar hun huis, moesten uiteraard met op de foto en kregen verse kokosnoot . Het is hier prachtig, ruraal en adembenemend mooi. Kortom… je raadt het al: Bijzonder!
Na een hele dag nodig gehad te hebben om een handtekening op ons visum te krijgen, konden we dan eindelijk ingewerkt worden. Even visite langs de gemiddelde beddenbezetting van 107% (houtenbankjes in het gangpad zijn namelijk ook prima bedden) en op naar de verloskamers. We zijn al geconfronteerd met meer pathologie dan we in ons gehele jaar gynaecologie gezien hebben (eerste patient had stuipen van de zwangerschapsvergiftiging en er waren in 24 uur 7 keizersnedes). Al met al dus weer een bijzondere en indrukwekkende dag. Dag 2 begon ongeveer even goed, met een onverwachte tweeling en een patiente die in de auto bevallen was.
Gelukkig zijn de zusters vriendelijk, staan ze open voor ons, spreken ze bijna accentloos Engels (ahum) en zijn ze met een heleboel;). Het idee is waarschijnlijk dat wij de verloskamers een beetje bij gaan schaven (de zusters doen hier ongesuperviseerd alle partussen, zo’n 5000 per jaar, starten soms op eigen intitiatief wel of geen medicatie, hebben nog niet altijd de juiste prioriteiten of inzichten) en de enige gynaecoloog gaan verlossen uit haar non stop dienstrooster. We hebben er in elk geval zin in; de eerste woordjes Bengali zijn opgeschreven, we komen er in de supermarkt alleen nog niet zo ver mee (lekker typisch, willen leren tellen tot 42 :P)

Kort samengevat (niet volgens SBARR): we hebben alles gegeten wat los en vast zit (Jorrit, verbazingwekkend genoeg, wat meer dan ik:P), en zijn dus dankbaar voor het buiktyphus vaccin ;). We hebben meer dan 2000 uur op mekaars lip gezeten, weten nu dus ook alles over mekaars poepgedrag, en kunnen nog steeds om elkaars grappen lachen (@ Pien de weddenschap loopt nog). Voor degenen die mij een beetje met regelmaat halfnaakt door het huis hebben zien huppelen: het begin van het einde is nader, de oma onderbroeken zijn uit de kast getrokken:P, maar ik begin er al aan te wennen. Verder hebben wij, en de patiënten, de eerste werkdagen overleefd. Er is een blog (zonder garantie voor de frequentie van verhalen) en een sooooort van internet. We gaan het hier hopelijk bijzonder leuk maken :D!

Liefs Jessica



Oke, voordat de combinatie er was van goed internet en mijn poging om dit internet te gebruiken zijn we alweer een week verder. Een week van aklimatiseren gevolgd door wat bird watching en daarna weer een week aklimatiseren. De Duitse gynaecologe is een tof wijfie, en zet hier lekker de boel op stelten maar alles in belang vd patiënten. Ze heeft dopplers meegenomen, loopt gestructureerd visite en schrijft dan tenminste ook een plan op, verplicht ons om groei echo’s te maken op een apparaat uit de jaren 60 (arghhhh… heintje, ik moet dus met regelmaat aan je denken:P had ik nu maar wat harder mn best gedaan in MSZ)…het CTG apparaat wordt gemaakt (voor de gyno’s onder ons, ik had het nooit verwacht maar ik mis die vreselijke dingen oprecht!), de vacuum geerintroduceerd, en we zijn aan om de dag 24 uur s dienst begonnen. Daar tegenover staat dat de eerste 5 zelfstandige sectio’s al in de pocket zitten en we volle bak de zusters van alles aan het leren zijn. Oftewel: lekker hard werken hier!
Gelukkig hebben we momo’s ontdekt, een prima eettentje wat ook bezorgd, als je op tijd besteld hahah!
Ps: als iemand nog goede pan-gerechten weet met: kip of varken, aardappels, dikke mie, rijst, linzen, allerlei soorten bonen, pastinaak, knolselderij, bloemkool, aubergine, kool, wortels, courgettes wat komkommers bleken te zijn, tomaat, verse koriander of gember (andere makkelijke kruiden als kaneel, kruidnagel enzo is ook wel te vinden geloof ik). kwa sausjes is er azijn, tomatenketcup en soja.  let me know

oke.. het duurde alsnog een week voordat ik het erop kreeg:p, alweer niet meer zo up to date hahaha